ABC Kamieni Szlachetnych

Klasyfikacje oszlifowanych diamentów, czy też poprostu brylantów cechuje tak zwane
"Cztery razy C", a mianowicie:

• carat (karat)
• colour (kolor)
• clarity (czystość)
• cut (szlif)

Pierwsze C - carat (karat)

Jest to jednostka masy używana w jubilerstwie, na ogół oznacza się ją międzynarodowym skrótem "ct" i podaje się ją z dokładnością do dwóch miejsc po oprzecinku. 1ct (1 karat) jest równy 200mg (0.2g).

Drugie C - colour (kolor)

Bardzo ważnym aspektem wizualnym jest kolor i diamenty jako jedyne kamienie szlachetne występują we wszystkich dostępnych odcieniach.
Poniżej znajdą Państwo międzynarodową skalę odcieni (inaczej zwana szeregami żółci):

*D, E, F - bezbarwne
* G, H, I, J - niemalże bezbarwne
* K, L, M - bardzo lekko żółte
* N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z - lekko żółte

Najrzadszymi, a zarazem najdroższymi są te oznaczane literą D i tak stopniowo możemy dość do tych najtańszych czyli oznaczanych jako Z. Czysty diament występuje pod postacią bezbarwną, jednakże występowanie jonów innych pierwiastków w sieci krystalicznej diamentu powoduje jego zabarwienia.Diamnty o nietypowych kolorach nazywane są "Fantazyjnymi" ze względu na ich różnorodność kolorystyczną, a mianowicie odcienie:
pomarańczu, zieleni, różu, błękitu, fioletu oraz czerni.

Trzecie C - clarity (czystość)

Następnym bardzo ważnym elementem, który ma wpływ na wartościowość kamienia jest jego czystość. Nieodpowiednie rozchodzenie się promieni świetlnych wnikających do wnętrza owych brylantów może być zpowodowane między innymi różnego rodzaju pęknięciemi, spękaniami, zaburzeniami w strukturze diamentu czy też występowaniem przeróżnych innych materiałów w znaczących ilościach.
Do oceny jakości czystości brylantów służy nam odpowiednia skala zanieczyszczeń, która dzieli się na inkluzje (zanieczyszczenia występujące wewnątrz) i skazy (zanieczyszczenia występujce na zewnątrz). Jak wiadomo im mniej inkluzji zawiera kamień tym ma on większą czystość, a tym samym ma on większą wartość jak i świetlistość. Jeżeli chodzi o diamenty wewnętrznie doskonałe to występują one bardzo rzadko. Poniżej znajdą Państwo międzynarodową skalę czystości brylantów (Skala Gradingu GIA) zaczynając od tych najmniej wartościowych, a kończąc na tych najczystrzych:

* P1, P2, P3 - Diament zawiera inkluzje mogące wpłynąć na jego połysk czy też przezroczystość (różnego rodzaju dość duże kryształki, wtopienia widoczne już przy dziesięciokrotnym powiększeniu)
* SI - Diament zawiera nieznaczne inkluzje (różnego rodzaju wydrążenia, kryształki, wtopienia, zakurzenia zauważalne przez doświadczonego gradera już przy dziesięciokrotnym powiększeniu)
* VS - Diament zawiera bardzo nieznaczne inkluzje (różnego rodzaju maluteńkie wydrążenia, kryształki, wtopienia, zakurzenia zauważalne już przy dziesięciokrotnym powiększeniu)
* VVS - Diament zawiera minimalne inkluzje (tego rodzaju wewnętrzne zanieczyszczenia są dość trudne do zauważenia przez doświadczonego grawera nawet przy dziesięciokrotnym powiększeniu)
* IF lub LC - Diament doskonały, wręcz nieskazitelny (nie posiada żadnych wewnętrznych zanieczyszczeń widocznych przy dziesięciokrotnym powiększeniu )

Niestety, ale w przypadku brylantów typu IF, ich występowanie jest bardzo żadkie.

Czwarte C - cut (szlif)

Powszechnie wiadomo, że brylantem nazywamy oszlifowany diament. Rodzajów szlifu jest wiele, zaczynając od tych najcenniejszych okrągłych i kończąc na różnego rodzaju łezkach, sercach, owalach itp. Natomiast na jakość szlifu wpływa jego idelna proporcjonalność oraz symetria względem matematycznych wzorców.

SZAFIR - odmiana korundu, jeden z najtwardszych kamieni zaraz po brylancie (9 w skali mohsa). Spotykany we wszystkich barwach za wyjątkiem czerwonego, jednakże najczęściej niebieski. Najbardziej cenione są szafiry o barwie bławatka (błękitem kaszmirskim).Domieszki żelaza lub tytanu wpływają na jego kolorystykę. W jego niektórych odmianach występuje zjawisko asteryzmu, spowodowane na skutek drobnych inkluzji.  szlif brylantowy czy też schodkowy lub w przypadku ciemnych odcieni (dla podkreślenia przezroczystości) stosuje się szlif płaski. Szafiry gwiaździste szlifuje się nadając im formę kaboszonu.

RUBIN - odmiana korundu, jeden z najtwardszych kamieni zaraz po brylancie (9 w skali mohsa) o barwie począwszy od jasnoczerwonej aż do niemalże fioletowo - czerwonej. Kolor swój zawdzięcza domieszce chromu. Również w tym kamieniu występuje zjawisko asteryzmu. Nadaje się im takie same rodzaje szlifów, jak szafirom. Najcenniejsze są rubiny czerwone z lekkim odcieniem niebieskawym. Piękne, duże kamienie mogą być znacznie droższe od diamentów.

SZMARAGD - zielona, najcenniejsza odmiana berylu, jego twardość mieści się między 7,5 a 8 w skali mohsa. Zaraz po diamencie, szafirze i rubinie szmaragd jest jednym z najtrwalszych materiałów znanych ludzkości. Najczęściej jasnozielony lub ciemnozielony, rzadziej trawiastozielony, a swój kolor zawdzięcza domieszce chromu oraz wanadu. Jego ocena wartości zależy głównie od jakości kamieni, pięknej barwy oraz doskonałej, pozbawionej zmętnień przezroczystości. Te najcenniejsze są ciemnozielone, bez jakichkolwiek spękań i zmętnień. Duże i pozbawione skaz bywają cenniejsze od diamentów. Występuje w wielu odmianach szlifu takich jak:  schodkowy(szmaragdowy), brylantowy, gwiaździsty lub mieszany.